English
Adverb
dido
- Common misspelling of ditto.
Thesaurus
antic, bauble, bibelot, caper, curio, frolic, gewgaw, gimcrack, lark, monkeyshine, shenanigan, shines, tomfoolery, toy, trick, trifle, trinket, whatnot
Aragonese
Etymology
From Latin digitus (“finger”).
Noun
dido
- Finger.
Esperanto
Noun
- dodo (bird)
Alternative forms
Latin
Etymology
From dis- + -do; see cre-do for details.
Pronunciation
Verb
present active dīdō,
present infinitive dīdere,
perfect active dīdidī,
supine dīditum.
- I give out, spread abroad, disseminate, distribute, scatter.
Inflection
indicative
|
singular
|
plural
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
active
|
present
|
dīdō
|
dīdis
|
dīdit
|
dīdimus
|
dīditis
|
dīdunt
|
future
|
dīdam
|
dīdēs
|
dīdet
|
dīdēmus
|
dīdētis
|
dīdent
|
imperfect
|
dīdēbam
|
dīdēbās
|
dīdēbat
|
dīdēbāmus
|
dīdēbātis
|
dīdēbant
|
perfect
|
dīdidī
|
dīdidistī
|
dīdidit
|
dīdidimus
|
dīdidistis
|
dīdidērunt
|
future perfect
|
dīdiderō
|
dīdideris
|
dīdiderit
|
dīdiderimus
|
dīdideritis
|
dīdiderint
|
pluperfect
|
dīdideram
|
dīdiderās
|
dīdiderat
|
dīdiderāmus
|
dīdiderātis
|
dīdiderant
|
passive
|
present
|
dīdor
|
dīderis
|
dīditur
|
dīdimur
|
dīdiminī
|
dīduntur
|
future
|
dīdar
|
dīdēris
|
dīdētur
|
dīdēmur
|
dīdēminī
|
dīdentur
|
imperfect
|
dīdēbar
|
dīdēbāris
|
dīdēbātur
|
dīdēbāmur
|
dīdēbāminī
|
dīdēbantur
|
perfect
|
Use dīditus m., dīdita f., dīditum n. followed by the present indicative of sum.
|
future perfect
|
Use dīditus m., dīdita f., dīditum n. followed by the future indicative of sum.
|
pluperfect
|
Use dīditus m., dīdita f., dīditum n. followed by the imperfect indicative of sum.
|
subjunctive
|
singular
|
plural
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
active
|
present
|
dīdam
|
dīdās
|
dīdat
|
dīdāmus
|
dīdātis
|
dīdant
|
imperfect
|
dīderem
|
dīderēs
|
dīderet
|
dīderēmus
|
dīderētis
|
dīderent
|
perfect
|
dīdiderim
|
dīdiderīs
|
dīdiderit
|
dīdiderīmus
|
dīdiderītis
|
dīdiderint
|
pluperfect
|
dīdidissem
|
dīdidissēs
|
dīdidisset
|
dīdidissēmus
|
dīdidissētis
|
dīdidissent
|
passive
|
present
|
dīdar
|
dīdāris
|
dīdātur
|
dīdāmur
|
dīdāminī
|
dīdantur
|
imperfect
|
dīderer
|
dīderēris
|
dīderētur
|
dīderēmur
|
dīderēminī
|
dīderentur
|
perfect
|
Use dīditus m., dīdita f., dīditum n. followed by the present subjunctive of sum.
|
pluperfect
|
Use dīditus m., dīdita f., dīditum n. followed by the imperfect subjunctive of sum.
|
imperatives
|
active
|
passive
|
present (you)
|
future (you)
|
future (he/she)
|
present (you)
|
future (you)
|
future (he/she)
|
|
singular
|
dīde
|
dīditō
|
dīditō
|
dīdere
|
dīditor
|
dīditor
|
plural
|
dīdite
|
dīditōte
|
dīduntō
|
dīdiminī
|
—
|
dīduntor
|
|
present
|
perfect
|
future
|
present
|
perfect
|
future
|
infinitives
|
dīdere
|
dīdidisse
|
dīditūrus esse
|
dīdī
|
dīditus esse
|
dīditum īrī
|
participles
|
dīdēns (dīdentis)
|
—
|
dīditūrus-ra, -rum
|
—
|
dīditus-a, -um
|
dīdendus-nda, -ndum
|
Derived terms
Related terms
References
- Dido in Charlton T. Lewis & Charles Short, A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press, 1879